Bezoek

Lena Rijsdijk-van der Ent.

Na de razzia zijn er veel vrouwen die hun mannen of zonen achterna fietsen met warme kleren of eten en drinken. Sommige vrouwen zoeken hun mannen zelfs op in de werkkampen in de oostelijke provincies en proberen hen mee terug te krijgen. De zusjes Beppie en Lena willen zo graag hun man zien dat ze in februari 1945 helemaal van Rotterdam naar Duitsland fietsen. Ze weten tot in het verboden grensgebied door te dringen. Onderweg ontmoeten ze mensen die hen helpen met een slaapplaats. Aangekomen bij het werkkamp verblijven ze een tijdje bij boeren in de omgeving en mogen ze hun mannen een paar keer bezoeken.

Christoffel over zijn vader Jan Overvoorde in Bennekom:
‘Tante Jo is ook nog geweest. Hij zag haar aankomen op de fiets in haar uniform van kraamverpleegster. Maar ze kwam door een mijnenveld. De arbeiders en Pa wisten dat wel, maar zij wist dat niet. Ze bracht schoon goed mee en eigen tabak. Ze heeft rogge mee terug genomen voor Moeder en de kinderen.’

Lena en Beppie in hun dagboek:
‘Enfin onze jongens werden gehaald. Ik had het gevoel dat ik flauw zou vallen, maar Lena was nogal kalm.. Eindelijk ging de deur open en kwamen Jan en Henk binnen. Allebei een snor en een baard. Geen gezicht gewoon! Een ontroerend weerzien natuurlijk. Ze waren eerst bang dat we kwamen met slecht nieuws. We zeiden gauw dat alles in orde was.’

‘Alle mannen kwamen op ons af. Nieuws uit Rotterdam, dat konden ze allemaal gebruiken natuurlijk. En wij vertellen. Honderd keer hetzelfde, maar dat hadden we er voor over.