Feest
De bevrijding maakt een einde aan vijf jaar onzekerheid, angst en honger. Vlak voor de overgave van Duitsland droppen honderden geallieerde bommenwerpers voedselpakketten en andere hulpgoederen, ook wel operatie manna genoemd. Dit is hard nodig na de hongerwinter. De slachtoffers van de razzia zijn voor een deel alweer terug in Rotterdam, anderen moeten nog langs omwegen thuiskomen. Nu kunnen Rotterdammers in vrijheid feest vieren. Het volk dat op de Coolsingel bijeenkomt, zingt het Wilhelmus. Burgemeester Oud, in 1941 vervangen door een NSB-burgemeester, wordt onder gejuich verwelkomd op het stadhuis.Een affiche over het feest in de Rivièrahal gehouden op 8-2-1946. De opbrengst van het feest is bestemd voor een ziekenauto, als dank van gedeporteerde Rotterdammers voor de verzorging van de inwoners van Wezep.J.B. Sterken in zijn dagboek:
‘Grote vreugde ’s avonds bij het bekend worden van het bericht van de capitulatie.’
Piet Hovingh in zijn dagboek:
‘Thuisgekomen en bekomen van de schrik begon ik weer te denken aan het eindexamen. Na de bevrijding werden de lessen weer hervat op maandag 21 mei.’
C.P.E. Aalbers in zijn dagboek:
‘Het plaatselijke muziekkorps speelde, terwijl de trein langzaam binnenreed, ons mooie Wilhelmus. Als één man sprongen we eruit en daar stonden we, midden in het puin van het station. Met onze blijdschap wisten we geen raad…dat uit honderden kelen spontaan het volkslied opklonk.’